Erfpachter als melkkoe van de gemeente

De Onze­ker­heid over Erf­pacht Duurt Onver­min­derd Voort


Het relaas van een partikuliere verhuurder

Zijn de Amsterdamse politici van de pot gerukt ?
Verblind door Euro tekens ?
Hebben zij zitten slapen tijdens hun onderwijs ?

Hoe is anders te verklaren dat zij niet begrijpen welke economische ellende zij op macroniveau en microniveau veroorzaken ?

Al in 1994 hebben erfpachters het eenzijdig dicteren van nieuwe spelregels ( bij verlenging van de voortdurende erfpacht ) als onrechtmatig op de politieke agenda gezet.

Maar Amsterdamse politici zijn verslaafd aan het eigen ideologische gelijk omdat eeuwigdurend honderden miljoenen uit de vermogens van burgers kan worden gestolen. Daarmee worden al 20 jaar lang hun speeltjes betaalt.

Over deze onrechtmatigheid is in oktober 2016 een klacht ingediend bij het Europees Hof van de Rechten van de Mens.

Ik verhuur al 25 jaar dezelfde etage-portiek-woningen aan starters op de woningmarkt. In 1992 zijn de woningen op nieuwbouwniveau opgeleverd zonder overheidssubsidie. Ik heb NLG 87.500,00 extra geïnvesteerd per appartement. Dat was een onrendabele investering omdat de huren door de overheid werden afgegrendeld tot maximaal EUR 238,00.

Desondanks komen 2 jaar later de politici op het idee dat de meerwaarde door mijn investering aan Amsterdam toekomt. Zij willen de canon voor de opvolgende 50 jaar verhogen met 720% tot 1000% ( 7,2-voud tot 10-voud ). De panden liggen in hetzelfde bouwblok en zijn identiek. Er is geen feitelijke omstandigheid waarop het verschil van 28% is te baseren.

Bevriende partners van de Gemeente Amsterdam laten zich betalen en accepteren de door de Gemeente Amsterdam gedicteerde fictieve rekeneenheden.
Die verschillen voor identieke panden op dezelfde locatie.

De Gemeente Amsterdam heeft in hetzelfde bouwblok, gelijksoortige identieke panden voor een spotprijs aangekocht en heeft die met een 75% lagere canon zonder indexatie voor die lage aankoopprijs doorverkocht aan Ymere.

Dit is een opzichtige monopolistische bevoordeling van Ymere waardoor de particuliere verhuurder onrechtmatig benadeeld is.

Voor de bevriende taxateurs is het geen enkel probleem om een taxatierapport op te stellen die afwijkt van de werkelijke situatie. Het aantal woningen en de perceel oppervlakten kloppen niet met de feitelijke situatie.

De Gemeente Amsterdam heeft het salaris van de taxateurs gegarandeerd.
Gretig worden tonnen aan taxatie-honoraria geïnd door de bevriende makelaardij.

Na deze diefstal in 1996 meent een opvolgende generatie Amsterdamse politici 21 jaar later voor de tweede maal huurders en eigenaar te kunnen leegroven.
Nu wordt geclaimd dat 45% tot 60% van de marktwaarde van de opstal het eigendom is van de grootgrondbezitter ( Gemeente Amsterdam )

Deze politici beschimpen Rusland dat het de Krim annexeert maar zonder schroom confisqueren de Amsterdamse politici het private vermogen van hun burgers. Door de erfpachtvoorwaarden eenzijdig op te dringen en door samen met partners ( de corporaties ) de WOZ-taxaties te manipuleren.

Dat doen ze door regelgeving en kartel afspraken met corporaties. De Gemeente Amsterdam creëert zorgvuldig structureel een permanent tekort aan huurwoningen en koopwoningen. Dit monopolistisch kartel is opgetuigd vanaf 1950.

In 1966 is geniepig gebruik gemaakt van de onwetendheid van de burgers en hebben de politici eenzijdig de contractvoorwaarden gewijzigd.

Als een particuliere onderneming zoiets zou doen werd dat per direct door de rechtbank ongeldig verklaart.
Maar niet in Nederland. Daar mag de overheid zijn eigen vlees keuren en een monopolistisch kartel uitponden. Tenminste als de door de overheid bij de Hoge Raad gestationeerde functionarissen niet op hun vingers worden getikt door een meer democratisch rechtsorgaan, het Europees Hof van de Rechten van de Mens.

Wethouder Van de Burg verklaarde in 2016 tweemaal dat hij zich persoonlijk niet verantwoordelijk voelt voor de uitkomst van het politieke debat. Persoonlijk is hij voor afschaffing van de erfpacht maar de VVD heeft een akkoord ondertekent met D66 en SP met de afspraak dat erfpacht niet wordt afgeschaft en de woningeigenaren nog een keer worden uitgeperst. Van de Burg vind het daarom moreel aanvaardbaar dat hij dat akkoord uitvoert.
Ik snap niet waarom Van de Burg dan boos wordt als er een vergelijking wordt gemaakt met ambtenaren die in het verleden zich ook aanmatigden dat zij slechts een bevel uitvoerden van superieuren.

Er is niets vreemds aan dat slachtoffers gebruik maken van hun vrijheid van meningsuiting nu zij weer worden bestolen door een overheidsorgaan.

De regering steelt door een fictieve waarde van de huurwoningen vast te stellen die 300% hoger is dan de marktwaarde. De Belastingdienst misbruikt de wet de door de monopolist ( gemeente Amsterdam ) opgeschroefde WOZ-waarden neemt zij als heffingsgrondslag.

Deze huurwoningen zijn niet afzonderlijk verkoopbaar en niet in lege toestand. De bewoners hebben eeuwigdurende huurrechten en huurprijsbescherming.

WOZ-taxaties gaan uit van de marktwaarde dat ieder appartement los verkoopbaar is en zonder bewoners en dat de grond ook eigendom is van de eigenaar ( dus zonder erfpacht-bedingen en zonder canon-kosten ).

WOZ-taxaties opdringen aan huurwoningen op erfpacht ongesplitst en in bewoonde staat is crimineel. Het is oplichting pur sang.

De gemeente heeft met de corporaties een onderhandse kartelafspraak gemaakt dat zij tot 500% minder canon hoeven te betalen zonder 50 jaar indexering. Vervolgens mogen de corporaties de maximaal redelijke huurprijs vragen en bij een geliberaliseerde huurprijs de marktprijs.

Het kartel is voorzien van een toetje. De bedrijfskosten, waartoe behoren de exorbitante salarissen, mogen betaald worden door panden te splitsen en mondjesmaat appartementen zonder huurder aan de meest biedende te verkopen. Corporaties maken gretig gebruikt van deze monopolie en dicteren sinds 2013 weer de prijsopdrijving.

Verrassend is dat de corporaties in 2017 ineens beginnen te sputteren dat die WOZ-waarden gebakken lucht is. Dat klopt, maar de corporaties hebben de kartelafspraak gemaakt dat zij geen bezwaar aantekenen tegen de astronomische WOZ-waarden die de Gemeenten vast stellen.

Dit gesputter is politiek gemopper tegen de verhuurdersheffing. Overigens moeten particuliere verhuurders die extra belasting ook ophoesten. Dus waar zeuren de corporaties over?

Hoe groot is de diefstal bij mijn huurwoningen?

In 1996 confisqueert de gemeente 30% van de taxatiewaarde. In de opvolgende 50 jaar confisqueert de gemeente via de WOZ en periodieke indexering nog eens 30% van de taxatiewaarde.

De Amsterdamse politici hebben in 2017 een nieuwe constructie bedacht om nog meer van mijn vermogen te confisqueren. Vanaf 2046 gaan zij zich bovenop de 60% bloot eigendom ook mijn vernieuwbouw- en onderhouds-investeringen toeeigenen. Dat zijn de NLG 87.500,00 investering per woning uit 1992 + de investeringen die sinds 1996 tot 2045 nodig zijn om de woningen verhuurbaar te houden.

Om die diefstal een legaal tintje te geven zijn hoogleraren geselecteerd die een simpele rekenmethodiek hebben bedacht die ook door ongeschoolden uit te voeren is. Hogere school wiskunde is daar niet voor nodig.

De parameters leiden altijd tot dezelfde financiële opbrengst die de Gemeente wil weg roven uit private vermogens. Per buurtdeel een ander percentage. Achterstandsbuurten een laag percentage, middenstandsbuurten minimaal 45% en zogenaamde welgestelde buurtdelen tot 70% van de fictieve marktwaarde.

Omdat de gemeente de marktwaarden manipuleert tot astronomische hoogte confisqueert de gemeente zich in welgestelde buurten 100% van de reële marktwaarde.

Volgens mij heeft Rusland dat in de Krim niet gedaan. Die bevolking heeft nog hun eigen woning in bezit indien niet vernietigd door het oorlogsgeweld.

Maar Amsterdamse politici zijn maar dolgraag ziende blind en doof.

Volgens de rekentool zou ik in 2017 aan de gemeente per woning EUR 51.000,00 extra moeten betalen om vanaf 2045 verlost te zijn van de canon. Maar ik wordt NOOIT eigenaar van de grond waarop de woningen zijn gebouwd.

Toekomstige politici kunnen zomaar de contractvoorwaarden na 2045 weer in hun voordeel wijzigen. Of een nieuwe Onroerend Goed Belasting invoeren of een Vermogensbelasting voor onroerend goed of een Inkomstenbelasting voor ontvangen huren.

In 2045 leef ik niet meer. Maar opvolgende eigenaren en hun huurders zijn dan nog wel de dupe.

Conclusie

In feite wordt de hele Nederlandse economie opgeblazen en worden alle burgers in Amsterdam opgezadeld met torenhoge schulden. Wedden dat de 3 overgebleven Nederlandse bankconsortiums uit lijfsbehoud dit piramidespel blijven ondersteunen. Woonboten en woningen op particuliere erfpacht financieren ze niet meer. Dat is een kleine doelgroep. Maar 100.000 hypotheken op gemeentelijke erfpacht onder water zou weer staatssteun betekenen. Ernstiger is als het financieringstekort weer te hoog wordt door de prijsopdrijving ( woningtekort ). Het aantal hypotheken in de regio van de 5 grote steden is substantieel.

Amsterdamse politici zullen daar niet wakker van liggen.

© 2012-2024 | Created by Erik Verheul